دانلود pdf کتاب جامعه مصرفی ژان بودریار پیروز ایزدی

بخشی از کتاب جامعه مصرفی ژان بودریار پیروز ایزدی

«مفاهیم محیط و فضا، بی‌شک از زمانی رواج بیش‌تری یافته‌اند که درواقع ما از دیگر انسان‌ها فاصله گرفته‌ایم، [در نتیجه] حضور آن‌ها را کم‌تر احساس می‌کنیم و چندان طرف گفت‌و‌گوی آن‌ها واقع نمی‌شویم و در عوض، بیش‌تر زیر نگاه ساکت اشیای مطیع و توهّم‌انگیزی قرار داریم که همواره یک چیز را برای ما تکرار می‌کند و آن چیزی نیست جز بهت و حیرت، فراوانی مجازی و فاصله گرفتن مجازی و نیز فاصله گرفتن از دیگران. همان‌گونه که کودکی که در میان گرگ‌ها بزرگ می‌شود به گرگ تبدیل می‌شود، ما نیز آرام‌آرام حالت ابزاری پیدا می‌کنیم. ما در عصر اشیا زندگی می‌کنیم: می‌خواهم بگویم که با ریتم آن‌ها و براساس ظهور و افول پیاپی آن‌ها زندگی می‌کنیم. آن‌ها را می‌بینیم که متولد می‌شوند، به کمال می‌رسند و می‌میرند، در‌حالی‌که در کلیه تمدن‌های پیشین، اشیا، ابزارها و بناها نسل‌ها دوام می‌آوردند. اشیا، در زمره گیاهان و حیوانات نیستند. با وجود این، آن‌ها در ما احساس نوعی پوشش گیاهی انبوه یا [چیزی شبیه به] جنگل را به‌وجود می‌آورند که در آن انسان وحشی جدیدِ دوران مدرن، به‌ز‌حمت بازتاب‌های تمدن را می‌یابد. این جانوران یا گیاهانی که انسان تولید کرده و به نوبه خود در محاصره آن‌ها قرار گرفته، همان‌گونه که در رمان‌های مبتذل علمی‌_ تخیلی مشاهده می‌شود، باید هرچه سریع‌تر به‌‌همان صورتی که آن‌ها را می‌بینیم و با آن‌ها زندگی می‌کنیم، توصیف شوند؛ و با وجود شُکوه و جلال و نیز کثرت و فراوانی‌شان، هرگز نباید فراموش کنیم که آن‌ها حاصل یک فعالیت بشری و تابع قانون ارزش مبادله، و نه قوانین اکولوژیک طبیعی، می‌باشند.

درباره نویسنده : پیروز ایزدی

رسانه‌ها به عنوان دریچه‌ای برای نگاه ما به جهان عمل می‌کنند. حتی زمانی که ما در تلاش برای مخالفت با نظام سرمایه‌داری پیشرفته هستیم، به نوعی به بخشی از آن تبدیل می‌شویم. از نظر بودریار، پیروی عقل ابزاری از شیوه‌های زندگی بشری باعث انحلال سوژه اجتماعی و خصوصی شدن بعد سیاسی شده است. این انحلال، که به همراه نقد نیچه‌ای از متافیزیک و انحلال سوژه هگلی رخ می‌دهد، متفکران پسامدرن را به سمت نسبی‌گرایی فرهنگی سوق می‌دهد و باعث سقوط ایدئولوژی‌ها و نگرش‌های سهوگرایانه می‌شود.