دانلود pdf کتاب ژان کریستف جلد ۳ رومن رولان

بخشی از کتاب ژان کریستف جلد ۳ رومن رولان

اولیویه حق داشت. هرگز با گفتار نیست که بر دیگران اثر مى‌گذارى. بلکه با هستى خودت. آدم‌هایى هستند که با نگاه خویش، کردار خویش، و با برخورد خاموش جاى‌هاى پاکشان، پهنه‌اى آرام‌بخش را، گرد خویش درخشان مى‌کنند. کریستف، زندگى را درخشان مى‌کرد. این زندگى درخشان، آرام، آرام، همچون نسیم بهارى، از پس دیوارهاى کهن و پنجره‌هاى بسته خانه‌اى خفته، راه مى‌یافت، و دل‌هایى که سالیان دراز رنج، ناتوانى، و تنهایى آن‌ها را مى‌خورد و مى‌خشکانید و چون مردگان رهایشان مى‌کرد، از نو جان مى‌بخشید. توانایى جان‌ها، بر جان‌ها! چه آن‌هایى که این توانایى را بر خود هموار مى‌کنند و چه آن‌هایى که آن را به کار مى‌گیرند، همسان از آن بى‌خبرند. و با این همه، هستى جهان از جزر و مدّى آفریده شده که این نیروى کشش رازآمیز، بر آن فرمانروایى مى‌کند. دو اشکوب، پایین‌تر از آپارتمان کریستف و اولیویه، چنان که دیده‌ایم، زنى جوان، سى و پنج ساله، زندگى مى‌کرد، به نام خانم ژرمن، دو سال پیش بیوه شده بود، و سال گذشته، دخترک هفت، هشت ساله‌اش را از دست داده بود. او، با مادر شوهرش زندگى مى‌کرد. با هیچ کس رفت و آمد نمى‌کردند. از همه مستأجران خانه، هیچ کس نبود که تا این اندازه اندک، با کریستف آشنایى داشته باشد. بسیار کم با یکدیگر روبرو شده بودند؛ هرگز کلمه‌اى با هم سخن نگفته بودند. او زنى بود، بلند بالا، نزار، و کمابیش خوش اندام، با چشمان قهوه‌اى زیبا، کدر، و افسرده که گهگاه، پرتوى تیره و تند از آن زبانه مى‌کشید، با چهره‌اى چون موم زردگون، و گونه‌هاى هموار، و دهانى درهم فشرده. خانم ژرمن پیر، زنى بود پارسا، و روزهایش را در کلیسا مى‌گذرانید. زن جوان، در سوک خویش، با نگرانى، در تنهایى و بى‌کسى به سر مى‌برد. یادگارها و عکس‌هاى دخترکش را به گرد خویش مى‌چید؛ و از بس به آن‌ها دیده مى‌دوخت، دیگر آن‌ها را نمى‌دید؛ عکس‌هاى مرده، تصویر زنده او را نابود مى‌کنند؛ او، دخترک خویش را دیگر نمى‌دید؛ و پاى مى‌فشرد: او مى‌خواست، مى‌خواست تنها به او بیندیشد؛ از این رو، سرانجام، حتّى دیگر نمى‌توانست به او بیندیشد؛ او، کار مرگ را، پایان برده بود. بدین‌سان، با افسردگى و دلى‌ سنگ شده، بدون اشک، و زندگى بى‌بار و بر، روزگار مى‌گذرانید. دین، براى او، یارویاروى به شمار نمى‌رفت. آیین دینى به جا مى‌آورد، امّا بدون شور، و به فرجام، بدون ایمانى جان بخش؛ براى نمازهاى کلیسا پول مى‌پرداخت، امّا در کارهاى نیک، هیچ گونه شرکت چشم‌گیرى نداشت؛ همه دین‌اش، بر این اندیشه یگانه استوار بود: او را دوباره دیدن!

درباره نویسنده : رومن رولان

رمان **ژان کریستف** به عنوان یک اثر موزیکال، خواننده را به دنیایی می‌برد که گویی در حال گوش دادن به یک سمفونی زیباست. رولان با قلم خود آن‌چنان فضایی شاعرانه و موزیکال خلق می‌کند که هر صفحه از کتاب به مثابه یک نت موسیقی در ذهن خواننده طنین‌انداز می‌شود. این اثر نه تنها بزرگ‌ترین جایزه ادبی آکادمی فرانسه را برای نویسنده به ارمغان آورد، بلکه شهرت آن فراتر از مرزهای فرانسه رفته و به تمامی زبان‌های زنده دنیا ترجمه شده است.